English Version
Katarzyna Skrzeszewska, Tihomir Luković, Ivo Šperanda
Streszczenie
Tradycyjna działalność oparta o zasoby mórz (transport morski, budowa statków, rybołówstwo) zwiększa możliwości produkcyjne gospodarek krajów z dostępem do morza. Rozwój techniki zdecydowanie poszerzył zakres działalności opartych o eksploatację akwenów morskich. Oprócz pozytywnych efektów zwiększonej i intensywniejszej eksploracji zasobów morskich wystąpiły efekty negatywne, związane przede wszystkim z degradacją środowiska naturalnego oraz narastającym konfliktem interesów grup użytkowników akwenów morskich. Kwestia uporządkowania praw do korzystania z akwenów morskich została podjęta na forum światowym w 1982 r. uchwaleniem konwencji o morzach. Komisja Europejska, po przeprowadzeniu szeroko zakrojonych konsultacji, przyjęła w 2007 roku Zintegrowaną Politykę Morską Unii Europejskiej (ZPM UE). Jej podstawą było założenie, że wszelkie aktywności oparte o zasoby morskie są ze sobą powiązane, wobec czego powinny być prowadzone w skoordynowany sposób, tak, aby uzyskać założone cele. Zintegrowana Polityka Morska Unii Europejskiej stworzyła ramy, w których poszczególne kraje członkowskie miały znaleźć właściwe dla specyfiki swojej gospodarki, w tym gospodarki morskiej, rozwiązania. W artykule przedstawiono wyniki badań polityk morskich dwóch państw – Polski i Chorwacji. Celem badań było sprawdzenie na ile polityki tych dwóch krajów są zbieżne zarówno ze sobą, jak i z założeniami ZPM UE. W pracy wykorzystano metodę dedukcji opartej o wnioski wynikające z analizy porównawczej. Badania wykonano w oparciu o unijne, polskie oraz chorwackie dokumenty strategiczne.
Artykuł
In order to view this page you need Flash Player 9+ support!
